ΖΩΗ ΚΑΡΕΛΛΗ (1901-16 ΙΟΥΛΙΟΥ 1998)Η ΟΔΥΝΟΜΕΝΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΆνοιξη του 1938. Πρωί Κυριακής 10ης Απριλίου. Θεσσαλονίκη. Έχει ήλιο. Μια γυναικεία φιγούρα οδεύει προς τα κοιμητήρια της Ευαγγελίστριας. Πηγαίνει σε μνημόσυνο. Παρά τον ήλιο, ανεξάρτητα απ' αυτό...
Δε θα σου πω για τη Βερενίκη, πόλη άδικη, που στεφανώνει με τρίγλυφα, άβακες και μετόπες τα γρανάζια των κρεατομηχανών της (οι υπάλληλοι της υπηρεσίας στίλβωσης όταν σηκώνουν το πηγούνι πάνω από τα κάγκελα και κοιτάζουν τις αυλές, τις σκά...
[…] Φυλάγομαι από τους ανθρώπους που θέλουν να δείχνουν έντιμοι όπως από την πανούκλα. Φαίνεται αδύνατο να μη χαίρεται από τη μοχθηρία του, αυτός που με υπολογισμό και ψυχρότητα την ασκεί. Αλλά αν υπάρχει αυτή η δυστυχία (εννοώ να μ...
[…]Στο κάτω κάτω, μπορεί κανείς να ακούσει τα πιο προσωπικά πράγματα για τις ζωές των άλλων με διάθεση σεβασμού για την ψυχή του ανθρώπου που είναι ριγμένη στον αγώνα και τσακισμένη, αλλά και με πνεύμα διακριτικής και φρόνιμης συμπόνοιας. Γιατί ακόμα...
Να ξυπνάς και να βρίσκεσαι σ΄ έναν τόπο για πρώτη φορά. Τρίβεις τα μάτια, κόκκινα και κουρασμένα. Βλέπεις θαμπά. Άνθρωποι που δεν τους φαντάστηκες. Τους αγαπάς. Νταραβερίζεσαι και γίνεσαι μάτσο με δαύτους. Φεύγεις. Τους θυμάσαι όταν μείνεις γι...
[…]Ένα σμήνος από πουλιά, μπεκάτσες και μπεκατσόπουλα, κατέβηκαν για να ξεκουραστούν από το μακρύ ταξίδι τους και να πάρουν νέες δυνάμεις στην ύπαιθρο έξω από τη Ρώμη. Διαλέξανε άσχημο μέρος. Ένα μπεκατσόπουλο, πιο τολμηρό από τα άλλα, λέει στα...
Ο Γεώργιος Φραντζής ή Σφραντζής (1401 -1480) ήταν Βυζαντινός αξιωματούχος και ένας από τους ιστορικούς της Αλώσεως. Οι άλλοι είναι ο Δούκας, ο Κριτόβουλος και ο Χαλκοκονδύλης. Από αρχοντική γενιά και οι τέσσερις, κατέχουν υψηλές θέσεις και αναπτύσσου...
Δηλητήριο φυτρώνει σ' αυτό το σκοτάδι Στα υγρά των δακρύων Wallace StevensΤο υπάρχειν έχει ένα μονάχα νόημα: να βυθίζεται μέσα στην οδύνη ωσότου η άσκηση μιας καθημερινής νιρβάνας να ανυψώσει την οδύνη στην αντ...
ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΓΩ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΘΑ ΚΡΑΤΑΩ ΕΩΣ ΘΑΝΑΤΟΥ, 2016Μια λύπη διάφανη σαν την αλήθειαΠάντοτε πίστευα ότι στην ποίηση το υποκείμενο δεν είναι ο ποιητής αλλά ο Λόγος, ο Λόγος όμως που ουσιώνεται εντός εκείνου που αποφασίζει να μακρύνει για λί...
[…] Ο κακός στίχος μπορεί να ΄χει μια περαστική δημοτικότητα όταν ο ποιητής καθρεφτίζει μια προσωρινή άποψη του λαού˙ αλλά η πραγματική ποίηση επιζεί όχι μόνο μετά από μιαν αλλαγή της κοινής γνώμης, αλλά και μετά την ολοκληρωτική εξάλειψη του ε...
S u p e r b i aΠάνω στὸ τσάκισμα τῆς μέρας μία πομπὴ ξεκίναγε ἀπ' τὴμεγάλη λεωφόρο ποὺ ὁδηγοῦσε ἔξω ἀπ' τὴν πόλη, στὴ θέσηΠύκνα. Μπροστὰ πηγαίνανε οἱ δύο ὕπατοι κι οἱ ῥασοτυλιγμένοικι ἀκολουθοῦσε ἡ σύγκλητος λυσίκομη κι οἱ κοτζαμπάσηδες,συνοδευόμενοι...
Η άκρηΠάντα η φρίκη πίστευαπως έχει κάποια άκρησ' αυτή πάνω να σταθείς και πέρα να κοιτάξειςτο πως στριφογυρνάκι αφρίζειόταν γελάόταν σαπίζει βρωμεράΜια άκρη που να ξέρεις πρέπεινα τη φοβάσαιούτε ένα βήμα δεν μπορείς να κάνεις παραπέρακαι δεν μπορείς...
[…] Σίγουρα εκείνοι οι κερκοπίθηκοι ξέρανε να γελάνε όταν το πρώτο ανθρωποειδές φάνηκε στη Γη. Ναι, ήσανε καλλιεργημένες οι μαϊμούδες και πήδαγαν με χάρη από κλαρί σε κλαρί, ενώ εκείνος ο πρωτάνθρωπος ήταν άγαρμπος και κολλημένος στο χώμα. Οι π...
[…]Είναι σπουδαίο να είσαι ο εαυτός σου, μονάχα ο εαυτός σου. Και πως γίνεται; Πως το πετυχαίνει κανένας; Α! αυτό είναι το πιο δύσκολο κόλπο απ' όλα. Δύσκολο, ακριβώς γιατί δεν απαιτεί καμιά προσπάθεια. Δεν προσπαθείς να είσαι εκείνο ή το άλλο,...
ΩΔΗ ΜΕ ΘΡΗΝΟΩ κόρη μες στα τριαντάφυλλα, ω αρπαγή περιστεριών,ω φυλακή για ψάρια και τριανταφυλλιές,είν' η ψυχή σου ένα μπουκάλι γεμάτο διψασμένο αλάτικαι μια καμπάνα ξέχειλη σταφύλια είναι το δέρμα σου.Δυστυχώς δεν έχω να σου δώσω παρά μόνο νύχιαή β...
Να οδηγείς το πραγματικό ώς την πράξη σαν ένα άνθος που γλίστρησε στο ξινό στόμα των μικρών παιδιών. Άφατη γνώση του απέλπιδος αδάμαντος (η ζωή).*Δεν ανήκουμε σε κανέναν εκτός από το χρυσαφί σημείο αυτής της άγνωστης σε μας λάμπας, της απρόσιτης για ...
Ποιήματα από τη συλλογή «Θόλος» (1989) του Κυριάκου Χαραλαμπίδη. Τα ποιήματα είναι εμπνευσμένα από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου 1974. Στη συλλογή αναδεικνύεται η τραγικότερη πτυχή της δοκιμασίας της Κύπρου, το δράμα των αγνοουμένων...
Το σκουλήκι Κι εσύ; Ποιος είσαι εσύ; ρωτάω το μικροσκοπικό πλάσμα, που ανακαλύπτω στα πόδια μου.Είμαι το σκουλήκι, μου αποκρίνεται. Ένα χαζό και αργοκίνητο ζωάκι. Ανασαίνω από το δέρμα μου και ο πεμπτικός μου σωλήνας διατρέχει ολόκληρο το ...
Η σκεπτόμενη κόταΜια κότα από την Καλαβρία αποφάσισε να γίνει μέλος της Μαφίας. Πήγε σ΄ έναν υπουργό της Μαφίας για να πάρει συστατική επιστολή, αλλά αυτός της είπε πως Μαφία δεν υπάρχει. Πήγε σ΄ ένα δικαστή της Μαφίας, αλλά κι αυτός της είπε πως Μαφ...
