Λογοτεχνία και κοινωνική πραγματικότητα

Το Γραφείο Ποιήσεως και το Γραφείο Πεζογραφίας του Culture Book, επιθυμώντας να συμβάλουν στις ανάγκες αλλά και τις προσδοκίες των δύσκολων καιρών μιας εποχής γεμάτης αντιφάσεις, προσκάλεσαν λογοτέχνες να συμμετάσχουν στην θεματική "Λογοτεχνία και κοινωνική πραγματικότητα".

Δε θα λένε: Τον καιρό που το παιδί πετούσε βότσαλα πλατιά στου ποταμού το ρέμα.
Θα λένε: τον καιρό που ετοιμάζονταν οι μεγάλοι πόλεμοι.
Μα δε θα λένε: Ήτανε σκοτεινοί καιροί
Θα λένε: Γιατί σωπαίναν οι ποιητές τους;

(Μπέρτολτ Μπρεχτ)

Τι σκέφτεστε για τη σχέση του σύγχρονου λογοτέχνη με την κοινωνική πραγματικότητα γύρω του/μας; Πόσο τον/μας επηρεάζει; Πόσο τον/μας εμπνέει;

Επιμέλεια αφιερώματος: Άννα Αφεντουλίδου - Ελευθερία Θάνογλου

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης - Πόση ποίηση χωρεί εκτός ποιήσεως;

Δευτέρα, 09 Ιανουαρίου 2023

0 Σχόλια

Ζηλεύω τους αληθινούς καλλιτέχνες, όσους δεν κάνουν την τέχνη τους παράσημο, σκουπόξυλο, σοφίτα ή βραβείο, αλλά ανοιχτή πληγή, τρίτο τσίπουρο σε λαϊκό καφενείο, σχήμα αποσιώπησης στην άκρη των χειλιών. Γνώρισα κάποτε έναν που πρόβαρε στη δουλειά τους ρόλους του σε ερασιτεχνική θεατρική ομάδα και στα διαλείμματα των σκηνών κατέβαινε απ' το απορριμματοφόρο, άδειαζε τους φισκαρισμένους κάδους, ξανανέβαινε μετά στο όχημα και συνέχιζε την πρόβα. Περιμένοντας τον Γκοντό, μάνα κουράγιο, Άμλετ… Με την πρώτη λέξη ησύχαζαν τα σκουπίδια του αναδευτήρα, γινόταν το απορριμματοφόρο σκηνή θεάτρου.

Facebook